21. yüzyıla girdiğimizde küreselleşmenin farklı alanlardaki etkisini daha açık bir şekilde görmekteyiz. Kitle iletişim araçlarının artması ve bilişim teknolojisindeki hızlı gelişmeler ulusların birbirlerini daha iyi tanımalarına ve iletişim kurmalarına yardımcı olmaktadır. Bu durum, bir milletin diğer milletlerin medeniyet yarışında farklı alanlarda ne durumda olduklarını kısa sürede öğrenmeleri sonucunu doğurmaktadır. Bu bağlamda kitapta, Avrupa Birliği üyesi olan, din eğitimi açısından farklı deneyimlere

Okullarda öğretilen içeriğin büyük çoğunluğu, temelde kavramlardan oluşmaktadır. Okullarda, yoğunlukla kavramların tanımları sunulmaktadır. Bu da öğretilenlerin öğrencinin ilgi, ihtiyaç ve günlük yaşantıları ile bağının kurulmasını gerektirmektedir. İyi bir planlama, etkin bir uygulama ve değerlendirme yapılması bir zorunluluktur. Kavram öğretimi bireyin din konusunda bilgilenmesi ve bilinçlenmesine katkıda bulunmaktadır. Din öğretiminde kavram öğretiminin, bireyin kişilik gelişimine, sosyalleşmesine, yaşam

Modern zamanda ‘halk dindarlığı’, ‘popüler dindarlık’ adıyla kavramlaştırılan halkın dini yaşayışı halkın kültürü varlığını her türlü düşünsel engellere rağmen korumuştur. Halk inançları hurafe batıl inanışlar denilerek Türkiye bilim dünyasında maalesef son yıllara kadar söz konusu edilmemiştir. Din Sosyolojisi alanının son yıllarda revaç bulmasıyla birlikte halk dindarlığının önemi de anlaşılmaya başlanmış ve halkın kültürü herhangi bir olumsuz değer atfedilmeksizin bilimin konusu edilmiştir.

Dinin eğitim öğretimi, ilmi bir bilginin öğretimi gibi tasarlanıp yürütülemez. Bir başka deyişle dini değerlerin anlaşılıp yaşanması yalnızca öğretimle, bilgi vermekle sağlanamaz. Dini eğitim ile Din kültürü öğretimi tamamen farklı şeylerdir. Dini eğitim; kişinin bağlı olduğu dinin temel inançları ve geleneğin bilgisi kadar, bunların bireysel tecrübesini ve pratiğini de çocuğa ve gence kazandırmak durumundadır. Böylece dini eğitim, basitçe din hakkında bilgilendirmeyi değil, kişilik ve kimlik düzeyinde bir

Yeni bir yüzyıla girmiş bulunuyoruz. Farklılık ve çoğulculuk istekleri evrensel ve birleştirici ilkelerle nasıl bir arada yaşatılabilir? sorusu bugünkü demokrasilerin en önemli problemi olarak karşımıza çıkmaktadır. Din, inanç, ırk, dil ve tarih ayrılıkları yaşam birliğini bozmak yerine hayatın anlamını çeşitlendirip zenginleştiren unsurlar olarak kullanılmalıdır. Eğitim bu değişim ve gelişimin gerçekleşmesine yardımcı olmalıdır. Çağın eğitim koşulları ne ise, Türk eğitim sistemi de millî ve manevî değerler

Din-devlet ilişkilerinin sağlıklı bir şekilde işlemesi; toplumsal bütünlük açısından son derece önemlidir. Bu bağlamda yaşanan tarihi tecrübeler belirleyici roller oynamaktadır. Türkiyede din-devlet ilişkilerinin yönetici seçkinler açısından tahlil edilmesi, dikkate değer sonuçlar doğurmaktadır. Biz, buradan hareketle üç halka yönetici seçkinler teorisini geliştirdik. Araştırmamızda 1920-1960 döneminde Türkiyedeki yönetici seçkin zümrelerinin birbirleriyle olan mücadelelerini, liderle olan münasebetlerini v