Hz. Peygamber maddi ve ruhani hayatıyla örnek insandır.Bize düşen onun ahlakıyla ahlaklanmak ve ona benzemeye çalışmaktır.Onun ahlakı Kuran ahlakıdır.Onun ahlakı daha ayrıntılı biçimde, ondan bize intikal eden hadislerdedir.Hadislerin ışığında Peygamber efendimizi daha yakından tanıyabiliriz. Seçtiğimiz hadisler daha çok ahlak edep ve tasavvuf konularına aittir.Önemli bir kısmı kudsi hadistir.Açıklamalar arasında imkan doğdukça tasavvuf düşüncesine yer vermeye çalıştık.Tasavvuf kültürümüzden süzülüp gelen h

Âlem-i bâlâ-yı aşka per-güşâ olmak için Dâhil-i meydân olup tennûre aç pervâza gel! Hestî-i mevhûmunu yakmak dilersen aşk ile Matbah-ı Mollâya gir kânûn-i Ateşbâza gel! Tâhirül-Mevlevî

Güzel ve iyi yüz, kötü huyla birlikte olursa bir kalp akça bile etmez. Testinin şekliyle ne vakte kadar oyalanıp duracaksın? Testinin görüntüsünden geç, ırmağa, suya yürü. Şeklini gördün ama manâdan gafilsin. Akıllıysan sedeften bir inci seç, çıkar. (Mesnevi, c. II, beyit: 843-1015) Fikir ona derler ki, bir yol açsın, yol ona derler ki, bir gerçeğe ulaşsın. Sultan ona derler ki, kendiliğinden sultan olsun, hazinelerle askerlerle değil... (c. II, beyit: 3176 vd.) ...

Bu kitâb-ı şerîfin tasnîfine ve bu mecmûa-i latîfenin te’lîfine sebeb odur ki, bu fakîr-i Mevlevî, ya’nî Şeyh Rüsûhuddîn İsmâil b. Ahmed el-Ankaravî ne zaman ki, irşâd-ı fukarâ ve ahbâb ile me’mûr oldum; “me’mûr ma’zûr-dur” sözü gereğince mümkün olduğu kadar onların irşâd ve terbiyesine himmetimi masrûf ve mahsûr kıldım. Gördüm ki, genelde hey’etimizde, şekil ve sûretimizde olan fukarâ, Mevlânâ hazretlerinin gitmiş olduğu yüce yola muhâlif gitmiş ve tarîka-i Mevleviyye onu zannetmiş, her biri o hazretin müb

Ebu Hâmid Muhammed b. Muhammed b. Ahmed (H. 450/505/ M. 1058-1111) Tus şehrinde doğdu. Yaşadığı yüzyıl siyasi bakımdan çalkantılı, fakat ilmi ve dini hayat bakımından İslâm dünyasının ve hatta o günkü dünyanın en parlak dönemini teşkil eder. Ayrıca Gazâlî, yalnız döneminin degil, bütün İslâm düşüncesi tarihinin en önde gelen düsünürlerindendir. Lakabı Huccetü´l-İslâm’dır. Bütün endisesi İslâm akidesini, buna bağlı olarak da İslâm ahlâkını ve düsüncesini savunup yaymak olan Gazâlî işte bu amacı gerçek

İslam medeniyetini anlamak için kuşkusuz İslamın müslüman hayatında ve tarihinde oluşturmuş olduğu etkiye bakmak gerekir. Bu etki kendisini ibadetlerde, kurumlarda, düşüncede ve manevi hayatta belirgin kılmıştır.İşte Armağan Kitaplar bu anlama faaliyetini gerçekleştirmek için yayınlanmaktadır. Tasavvuf, bir ahlâk ilmi olarak da tanımlanmıştır. Sufiler, bir taraftan İslam’ın ahlâka dair verilerini ele alıp incelerken bir yandan da bunların gereğini yerine getirme gayreti içerisinde olmuşlardır. Böylece

XIX. asırda Mevlânâ’nın maneviyâtından istifade eden, bununla da kalmayıp Mesnevî-i Şerîf’in birinci cildini kendine özgü bir bakış açısıyla şerhederek bize aktaran zatlardan birisi de Âbidin Paşa’dır. Âbidin Paşa, Osmanlı devletinin en bunalımlı dönemlerinden birinde yurdun bir çok yerinde başarılı valilikler yapmış, yönetim anlayışıyla, ârifâne ve samimî mümin kişiliğiyle halka ışık tutmuştur. Tasavvufî düşünüş tarzı onda çağdaşlarından daha geniş bir perspektif oluşmasına yol açmıştır. Verdiği mesajla

Sufinin vecd ve hâl sebebiyle söylediği veya büyük şeyhlerin müritlerine nasihat vermek amacıyla kullandıkları kelime ve ibareler sürekli kullanım ve tekrar nedeniyle zamanla ıstılahî anlam kazanmışlardır. Bazen de sufimeşrep şairlerin istiare, kinaye ve mecaz olarak istifade ettikleri sözler sembolik bir anlam kazanmış ve daha sonra ıstılah olarak yaygınlaşmışlardır. Bu terimlerin ilk kez nerede ve ne zaman ortaya çıktığını söylemek oldukça zordur. Ancak sufilerin sözlerinde ve eserlerinde yer alan bazı t

İslam medeniyetini anlamak için kuşkusuz İslamın müslüman hayatında ve tarihinde oluşturmuş olduğu etkiye bakmak gerekir. Bu etki kendisini ibadetlerde, kurumlarda, düşüncede ve manevi hayatta belirgin kılmıştır.İşte Armağan Kitaplar bu anlama faaliyetini gerçekleştirmek için yayınlanmaktadır. Tarih içerisinde yaşadığımız coğrafyada bazı tasavvuf yolları kendi usûl ve esasları çerçevesinde taliplerini manevî yönden eğiterek insan-ı kâmiller yetiştirmişlerdir. Özellikle Osmanlı döneminde Anadolu’da faaliyet

İslam medeniyetini anlamak için kuşkusuz İslamın müslüman hayatında ve tarihinde oluşturmuş olduğu etkiye bakmak gerekir. Bu etki kendisini ibadetlerde, kurumlarda, düşüncede ve manevi hayatta belirgin kılmıştır.İşte Armağan Kitaplar bu anlama faaliyetini gerçekleştirmek için yayınlanmaktadır. Tasavvuf dinin daha içten ve derinden yaşanması demektir. Tasavvuf kendini tanımak, gerçek anlamda Hakk’ı bilmektir. Her an Allah’ı görüyormuş gibi davranmaktır. Biz görmesek de O’nun bizi görüp durduğuna inanmaktır.

Miladi 13. yüzyılın başlarından kalma olan İbnül-Fârızın Kasîde-i Tâiyyesi çeşitli çevrelerin ilgisini çekmiş ve etkisi büyük olmuştur. İlahî aşk ve tasavvuf düşüncesi konusunda tükenmez bir hazîne hüviyetindedir. Tâiyye şiirdir, zor bir metindir. İbn Fârız Divanının tamamını şerh eden bâzı şârihler zorlandıklarını itiraf edip Tâiyyeyi şerhten vazgeçmişlerdir. Bu eserdeki sûfiyâne incelikler ve mânevî hakikatleri kavramakta zorlanmışlardır. Onun için Tâiyyeyi tercüme ve şerhetmeye cesaret eden az çıkmış

Mevlânâ Celâleddin Rûmî, XIII. yüzyılda yaşamış mutasavvıf bir mürşid-i kâmildir. Onun asırlardır süregelen tesir ve etkileri tüm dünyânın dikkatini çekmektedir. Onun anlayışıyla İslâm´ı tanıyan farklı dinlere mensup kimseler müslümanlığı tercîh etmekte, müslümanlar ise engin sevgi, aşk, hoşgörü ve samîmîyet dolu bir dînî yaşantı için onun eserlerini ve düşüncelerini anlamaya çalışmaktadırlar. Bu îtibarla Mevlânâ´nın dîni anlatım metodunun modern dünyada yanlış ve olduğundan farklı algılanma problemi yaşaya

Tarihte milletler yetiştirdikleri büyük şahsiyetlerle anılır. Çünkü bunlar, tarih yapan değerlerdir. Bu açıdan onların eser ve düşünceleri yeni nesillere aktarılmalıdır. Mensûbiyet duygusu, ancak bu şekilde yaşatılabilir. Bizler, büyük medeniyetin çocuklarıyız. Medeniyetimizin maddi-manevi inşasında sayamayacağımız kadar büyük şahsiyetler rol almıştır. İşte bu şahsiyetlerden birisi de Mevlânâ Celâleddin er-Rûmî’dir. Vefatı üzerinden yüzyıllar geçmesine rağmen O, hâlâ eser ve düşünceleriyle insanlığın yol

Mevlevilik varlık göstermeye başladığı 13. asırdan itibaren, Mevlânâ?nın şöhreti ve eserlerinin etkinliği sosya-kültürel ve siyasal ortamlardan da faydalanarak, kısa sürede Anadolu?da yayılmış ve bir çok merkezde mevlevihaneler (asitâne/zaviye) tesis edilmiştir.