“İnmemiştir hele Kur’an şunu hakkıyla bilin Ne mezarlıkta okunmak, ne de fal bakmak için.” Mehmet Akif Ersoy Dünya ve ahiret hayatımız için Kur’an’ın ne ifade ettiğini en çarpıcı biçimde anlatan bu iki mısrayı hiç unutmamalıyız. İslam dini, bizim dünya hayatımızı düzene koymak, ebedi olan ahiret hayatımızı da teminat altına almak için gönderilmiştir. Bu sebeple, bütün güzellikler, bütün kolaylıklar onda mevcuttur. Bize düşen, onu iyi anlamak, emir ve yasak ve tavsiyelerine uymaktır. Bu takdirde en kestirme

El-hamdü lillâhi Rabbi’l- Âlemîn. Ve selâmün alâ cemîı’l- Enbiyâi ve’l- Mürselîn. Allâhümme salli ve sellim alâ men erseltehû rahmeten lil âlemîn ve alâ zevcâtihi ve ehl-i beytihî ecmaîn. Bu kitap, sevgili Peygamberimizin değerli eşlerini tanıtma maksadıyla yazılmıştır. Hazırlanan bu eser, kesin olarak bir “menâkıb kitabı” değildir. Yani bu kitap; annelerimizi anlatıyoruz diyerek, aklın aldığı ya da almadığı çeşitten, genellikle uydurma veya abartılı şekilde düzenlenen; yaşanılan hayattan çok, hayâl âlemind

Eğitimle içinde yaşanan sosyal gerçeklik arasındaki güçlü ilişkiyi fark ettirmek üzere kaleme alınan bu kitap, insanoğlunun son yıllarda tecrübe ettiği postmodern düşüncenin ve onun yaşam formlarının eğitim, özelde de din ve değer eğitimi için oluşturduğu imkân ve zorlukları anlamaya yönelik bir girişimdir. Ülkemizde son birkaç on yılda eğitim sisteminde yaşanan müfredat temelli bazı değişimlerin ardında dünyadaki postmodern iklimin pedagojik, epistemik, bireysel ve toplumsal yansımalarının bulunduğu, fakat

Bu kitapta, İslam ilim tarihinde saygın bir yeri bulunan ve bu özelliği nedeniyle bilim alanındaki “Öncülerimiz” arasında sayılmayı hak eden İbn Kesîr’in hayatı anlatılmaktadır. Bu bağlamda İbn Kesîr’in ailesi; tahsil hayatı; yetiştiği ilmî ve külterel ortam, bu ortamın onun bilim anlayışı, kişiliği ve dünyevî olanı algılama biçimine etkisi; ders aldığı hocalar; öğrendiği ilimler; rihle geleneğinin bir parçası olarak yaptığı ilmî seyahatler; ilmî bakış açısı ve buna etki eden temel faktörler; ansiklopedist

İmam-ı Gazzâlî, devrinin etkili düşünürlerinden ve entelektüellerinden birisidir. Onun şahsî ve ilmî hayatında çeşitli aşamaların ve devirlerin varlığını dikkate alarak bir değerlendirme yapmak oldukça önemlidir. Gazzâlî, Selçuklu Devletinde karşılaşılan olaylar bağlamında bir kez daha gündeme gelmektedir. Yaşadığı dönemin dinî ve siyasî problemlerine duyarsız kalmadan ilmî hakikatlerle yoluna devam eden Gazzâlî, siyasî krizlere neden olan Bâtınîlikle ilmî anlamda mücadele etmeyi tercih etmiştir. Ömrünün

İmam Mâlik, Mâlikilik mezhebinin temel usullerini ortaya koyan ve dinin ana kaynakları olan Kur’an-ı Kerim ve Sünnet’in doğru olarak anlaşılması konusunda kendisine mahsus yöntemi belirleyen büyük bir âlimdir. Kaynaklarının çoğunluğunun ittifakına göre tahminen h. 93 yılında dünyaya gelmiş ve h. 179 yılında vefat etmiştir. Yaşadığı dönemde Medine şehrinin dışına çıkmamıştır. Yaşadığı dönemde Medine’nin önde gelen alimlerinden ilim alan İmam Mâlik, çok genç yaşlarda Mescid-i Nebevi’de ders veren hocalar a

Ibn Hazm V/XI. yüzyıl İslam düşünce geleneğinin Endülüs'te ye tiştirdiği önemli düşünürlerden biridir. Vefatında usul, hukuk, tarih, felsefe, mantık, mezhepler ve dinler tarihi, edebiyat gibi oldukça farklı alanlarda seksen bin varaklık dört yüz cilt kadar telif eser bi rakmıştır. İbn Hazm, sadece yazdığı eserlerin hacmiyle değil daha çok özgün düşünce ve tenkitleriyle İslam düşünce geleneğinde iz bırakmış öncü düşünürlerdendir. İbn Hazm, Zâhirilik mezhebini sistemleştirerek Endülüs'te gerçek bir mezhep

XIII. yüzyıl ortalarında Eyyûbîler, Yedinci Haçlı Seferi ve yaklaşan Moğol istilası nedeniyle derin yaralar alarak yıkılmaya yüz tutuyor, onların boş bıraktığı bu alanı da Memlükler ve onların büyük lideri Baybars dolduruyordu. Nureddin Zengî Bakîa’da, Selahaddin Remle’de Haçlılara mağlup olup canlarını zor kurtarırken, namağlup Baybars, hem Moğollar hem de Haçlılara karşı büyük zaferler kazanıyordu. Selahaddin’in dahi Hıttîn sonrası ele geçiremediği kaleleri fetheden Baybars, Fırat Nehri’ni geçen Moğoll

İslâmî ilimlerle uğraşanlar az veya çok Hz. Peygamber’in hayatına temas etmişler ve eserleriyle de bu yaklaşımlarını gözler önüne sermişlerdir. Bu İslâmî ilimlerle uğraşanların başında Muhammed b. Ömer b. Vâkıd el-Vâkıdî el-Eslemî el-Medenî gelmektedir. Medine’de mevâlîden olan bir aile içerisinde gözlerini dünyaya açan Vâkıdî, ailesinin ilimle uğraşması ve yaşadığı dönemde İslâm dünyasının en önemli ilim merkezlerinden olan Medine’de bulunmasından dolayı küçük yaşlardan itibaren ilim tahsil etmeye başla

İlim sahibi olma insanı diğer varlıklardan ayıran en önemli özelliktir. Onunla kişi dünyevî hayatını saadete erdirecek her türlü imkâna kavuştuğu gibi rabbinin kendisini tanıtmak için gönderdiği peygamberlerine de iman ederek uhrevî saadetini de temin eder. İnsan için bu kadar ehemmiyet arz eden ilim ancak âlimler sayesinde edinilebilir. Bu bağlamda onlar bizim kurtuluş reçetemizi hazırlayan kişilerdir. İşte bu gerçekten hareket eden İslam medeniyeti âlime hürmetin ilme hürmet olduğu gereğince ilim adamının

Tevhid ve vahdet, İslam düşüncesinin merkez fikridir. Tevhid fikrinin odağında Hakk’ın birliği ve yegâne yaratıcı oluşu vardır. İslam düşünce tarihi çerçevesinde kelamcılar, sûfiler ve filozoflar çeşitli yaklaşımlarla tevhid görüşünü işlemişlerdir. Kelâmcılar rûbûbiyet, ulûhiyet ve isimlerde, sûfîler âfâkî ve enfüsî âlemde, filozoflar ise akıl ve zihinde birlik tecrübesinin bütün ufuklarını gezmişlerdir. Fakat tevhidin hayatın içinde ve gündelik fiillerimizde tecrübe edilmesinin ana güzergâhı peygamberlerin

İslam öncesi Arap tarihi genel olarak Cahiliye çağı, bu dönemin kültürü de Cahiliye kültürü olarak isimlendirilir. Bu tabirlerden bir asırdan başlayıp beş asra kadar ulaşan Arap geçmişi kastedilir. Arap kültürü ise esasında Hz. Peygamber'in peygamber olarak gönderildiği ortam, başka bir ifadeyle Kur'an vahyinin muhatap aldığı vasat anlamına gelir.

Dünyada çoğulcu din eğitimi modellerinin geliştirilmesinin yanı sıra çoğulculuğun somut belirtisi olan farklı din ve inanç anlayışlarının, mezhep ve kültürlerin öğretimi üzerine çeşitli araştırmalar yapılmıştır. Ülkemizde ise din eğitimi çerçevesinde çoğulculuğun yeterli ve nitelikli akademik ilgiyi gördüğünü söylemek oldukça zordur. Bunun gerekli olduğuna dair inancın da güçlü olmadığı anlaşılmaktadır. Elimizde bulunan Dinde Çoğulculuk ve Din Eğitimi: Türkiye Tecrübesi isimli eserde de Türkiye’deki din eği

İslam inanç esaslarının temelini teşkil eden ilâhiyât bahsi, kelâm ilminin en önemli ve kapsamlı konularındandır. Sahâbe döneminin sonlarından itibaren Allah’ın varlığının ve birliğinin delilleri, zâtı ve sıfatları başta olmak üzere ulûhiyet meseleleriyle ilgili tartışmalar ve mühim düşünce ayrılıkları ortaya çıkmaya başlamıştır. İslam inanç esasları alanında özgün düşünceler serdeden yetkin ilim adamlarından biri, aynı zamanda Mâtürîdiyye mezhebinin kurucusu olan Ebû Mansûr el-Mâtürîdî’dir. Mâtürîdî, Ehl-i

Hasan-ı Basri Medine'de doğmuş, Müminlerin annesi Ümmü Seleme'nin gözetimi altında büyümüş, ilmi, irfanı ve hikmetiyle hem Arabin hem Acemin saygınlığını kazanmış bir şahsiyet olarak kendinden sonraki tüm Müslümanlar için de örnekliğini sürdürmüştür. Müslümanlar arasında dinin anlaşılması ve yorumlanması bağlamında ortaya çıkan tüm itikadî, fikhî ve tasavvufî yorumların başlıca kurucu şahsiyetlerinden biri olarak kabul edilmiştir. Kelam, Fıkıh, Hadis ve Tefsir gibi temel İslamî ilimlerin oluşmasında tabiin

Müslümanlar Hz. Peygamber'in vefatı sonrasında yaşanan siyasi, kültürel ve ekonomik alanlardaki hızlı değişimlere uyum sağlamakta zorlandıkları için farklı görüş ve düşüncelere hep mesafeli olmuşlardır. Bu yaklaşımdan en fazla nasibini alanlardan biri Mutezile'dir. Oysa Mutezili fikirler, ömrünün çoğunda Mutezili olan Eş'âri ve Mâtüridi tarafından kültürel havzamıza dâhil edilmiştir. Öte yandan Mutezile, yekpare bir düşünce sistematiği bulunmayan, birbirinden özgün düşünürlerin altında barınabildiği bir yap